…Ik maak van willen meestal moeten
Omdat ik steeds naar iets verlang
Goedkeuring, liefde of aanvaarding
En daarom ben ik altijd bang.
… Ik wil mezelf nu graag ontmoeten
Verlost van uiterlijke schijn
Ik sta mij toe niets meer te moeten
En eindelijk mezelf te zijn.
Deze eerste en laatste regels zijn raak. Het volledige gedicht ontroert. Waarom raakt het? Omdat het weerspiegelt de brede betekenis van Hoe gastvrij zijn wij? Onlangs heb ik samen met Ellen Nauta de start gemaakt voor een gedenkteken over 100 jaar vrouwenkiesrecht. Vorige week was een artikel in de Tubantia over de toenemende vraag naar de diensten van de Voedselbank in Goor. Op televisie kijk ik met de kinderen naar Remy en Juliyat. Een mooie hedendaagse vertelling gebaseerd op de klassieke Romeo en Juliet. Juliyat en haar familie komen aan bij het AZC in hun nieuwe woonplaats. Haar broer en ouders zijn niet direct enthousiast, maar Juliyat is optimistisch. Aan de andere kant van het dorp wordt gedemonstreerd, tegen de komst van het azc en de asielzoekers. Remy heeft gemengde gevoelens over het protest en zijn verwarring wordt alleen maar groter wanneer hij op school Juliyat ontmoet.
Bij naar bed gaan van de jongste lees ik een kerstverhaal voor. Hoe Johannes en Maria van deur naar deur gaan, op zoek naar een plek in Bethlehem. En in het verhaal vraagt de kleine Mieke aan haar papa. En als Jozef en Maria aan de deur kloppen, laat je ze dan binnen?
De donkere dagen van kerst wordt verdreven door de belofte van licht. De langste nacht is dan achter de rug. Wij vieren Kerst en alle betekenissen die we eraan toedichten. Ik wens iedereen veel gezondheid, rust en warme ontmoetingen in de kerstdagen toe.
William Sanchez
Fractievoorzitter GroenLinks
.