Er is weer licht aan het front. De bezetting van de IC’s gaat de goede kant op. De kinderen kunnen weer naar de basisschool. De kapper mag mij weer knippen. Al heb ik pas over 3 weken een afspraak.
Hoopvol. Verwachtingsvol. Maar nog steeds een verwarrende en spannende tijd. Hoe ga ik door het leven in de komende maanden? Ik kijk naar hoe verschillende rolmodellen er mee omgaan. Tommy Wieringa kiest bewuster met wie hij zijn tijd doorbrengt. LVG (Louis van Gaal) volgt een strategie om oud te worden met zijn Truus. Kees Vendrik (voormalig Tweede Kamerlid GroenLinks) schrijft over de economie van straks. Dat wij er niet ongelukkiger van hoeven te worden. In Nederland en in Europa voeren overheden en centrale banken vergaande ingrepen uit in onze economie. Voor miljarden euro’s worden steunpakketten en interventies geleverd. De terugtrekkende overheid maakt plaats in tijden van nood voor een vorm van ‘parttime socialisme’. Aldus Kees Vendrik. Eerder heb ik in de raad de vraag gesteld, wie en wat zijn de essentiële sectoren in de Hof die de steun van de gemeente verdienen? Tja, die vraag staat nu in een ander licht. Financiële steun in corona-tijden is van groot belang. Bij gemeenten komen allerlei vragen om non-profit organisaties en sociaal-maatschappelijke organisaties te ondersteunen of te redden …uit solidariteit. Als het Rijk het niet doet. Als de provincies het niet kunnen uitvoeren. Komt de rekening dan bij de gemeente? Begrijp me niet verkeerd. Ik heb een groot hart voor onze lokale verenigingen, vrijwilligers en ondernemers. Sommigen zijn goede kennisen, familie of vrienden. Ik kom in gewetensnood. Als raadslid dien ik te handelen vanuit een visie op het algemeen belang. Mijn baken in donkere tijden is een steevast geloof dat verandering en solidariteit hand in hand kunnen gaan. Er is een kloof tussen wat mensen zouden willen en wat ze in de praktijk doen. Dit biedt aanknopingspunten om sterk uit de corona-pandemie te komen. Het is gedurfd en tegen de stroom in denken. Net zoals het programma de Dragons Den. Jonge ondernemers worden geholpen om hun droom te realiseren. Kapitaal, kennis en begeleiding door ervaren ondernemers wordt geboden. In ruil voor iets wat waarde toevoegt, zowel voor de investeerder als de de jonge ondernemers. Betekent dit dan dat als we organisaties in de Hof gaan ondersteunen met arbeidsmarkt garanties, subsidies en leningen dat we ook als maatschappij iets terug mogen verlangen? Mijn antwoord: Een nieuw groen-sociaal contract met een veel sterker groen-sociaal vangnet. Een contract met elkaar waarin we de balans vinden tussen de belangen van de financiers, werknemers en de maatschappelijke opgaven waar we voor staan? Duurzaamheid. Inclusie. Weerbaarheid. Gelijkheid. Saamhorigheid. Begin dit jaar stond ik in de raadszaal met een uitnodiging aan de raad om mee te doen aan het realiseren van de 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelen. Misschien moet ik dit weer eens doen. Te beginnen met SDG17, een nieuw partnerschap om de overige 16 doelen te realiseren. En de vraag niet aan de gemeenteraad te stellen, maar aan alle partijen die elkaar om hulp vragen. De cirkel is dan weer rond. De lokale overheid treedt niet terug. Zij is een actieve leider in de samenwerking.
William Sanchez
Fractievoorzitter GroenLinks